Cihan dirilmenin sancısını çekiyor… Bu kadar olay olurken biz neredeyiz! Yoksa Instagram’dan Facebook’tan Twitter’dan kaç beğeni almışız onun peşinde miyiz. Neden Zeyd bin Harise değiliz?
Neden İstanbul’u fetheden, gemileri karadan yürüten bir Fatih Sultan Mehmet değiliz? Neden dünyayı gezerek İslamı, hoşgörüyü anlatan bir İbni Arabî değiliz? Neden bir Fatıma, neden bir Selahattin Eyyübi değiliz? Neden öleceğini bile bile, vatan uğruna tüm sevdiklerini arkasında bırakan Çanakkale şehitleri değiliz? Neden bir Ömer Halisdemir değiliz?
Nesiller yetiştiren Kur’an’ın bize ne anlatmak istediğini kelimelerin hangi anlama geldiğini yıllarca araştıran bir Mekki Ebi Talib değiliz?
Neden İbni Sinalar, Piri Reisler, Ali Kuşçular Barbaros Hayrettin Paşa, Endülüslü Müslümanlar ve Yeniden Dünyanın düzenini değiştirenler değiliz?
Ne zaman harekete geçecek Müslüman toplum? Hep kaderimiz başkalarının çizdiği yolda mı ilerleyecek, hep Orta Doğu mu olacağız? Hep bizim çocuklarımız mı daha büyümeden yitip gidecek?
Ne zaman Kur’an’ı tam anlamıyla anlayıp uygulayabileceğiz? İşte yüzümüze çarparak söylenen şu ayetten de mi almayacağız;
Ar’af süresi ayet 128 Musa kavmine Allah’ın yardımını ve lütfunu isteyin ve acıya tahammül edip dayanın. Şüphesiz yeryüzü Allah’ındır. Ona kullarından dilediğini mirasçı kılar, mutlu son Allah’tan korkanlarındır dedi.
Hiç bir şey gelmiyor mu elimizden en azından daha çok okumalı doğru bilgileri öğrenmeli Kur’an’ı bize ne anlatmak istediğini anlamalı ve başkalarının bizi kör yollara yönlendirmesini durdurabiliriz.
